درک اینکه خواص بتن، در هر حالت تازه و سخت شده، می تواند با افزودن مواد خاصی به مخلوط های بتنی اصلاح شود، باعث رشد زیاد صنعت افزودنی های بتن در 40 سال گذشته شده است. مواد افزودنی از نظر ترکیب از ترسازها، نمک ها و پلیمرهای قابل حل، تا کانی های غیر قابل حل، متغیر می باشند. اهدافی که مواد افزودنی برای آنها در بتن مورد مصرف قرار می گیرند به طور کلی شامل: بهبود کارایی، تسریع یا تعویق زمان گیرش، کنترل افزایش مقاومت و زیادتر کردن مقاومت در مقابل: عمل یخ زدگی، ترک خوردگی حرارتی، انبساط قلیایی سنگدانه و محلول های اسیدی و سولفاتی می شوند.