درک اینکه خواص بتن، در هر حالت تازه و سخت شده، می‌تواند با افزودن مواد خاصی به مخلوط‌های بتنی اصلاح شود، باعث رشد زیاد صنعت افزودنی بتن در 40 سال گذشته شده است. امروزه صدها محصول در بازار عرضه می‌شوند و در بعضی از کشور‌ها غیر معمول نیست که تا 70 الی 80 درصد کل بتن تولید شده دارای یک یا چند ماده افزودنی باشند؛ بنابراین بسیار مهم است که مهندسان عمران با انواع افزودنی‌های بتن و کاربرد آن‌ها آشنا باشند. مواد افزودنی بسیار متنوع بوده و در محدوده بسیار وسیعی تقسیم بندی می‌شود. مواد افزودنی از نظر ترکیب از ترسازها، نمک‌ها و پلیمر‌های قابل حل، تا کانی‌های غیر قابل حل، متغیر می‌باشند. اهدافی که مواد افزودنی برای آنها در بتن مورد مصرف قرار می‌گیرند به طور کلی شامل: بهبود کارایی، تسریع یا تعویق زمان گیرش، کنترل افزایش مقاومت و زیادتر کردن مقاومت در مقابل: عمل یخ زدگی، ترک خوردگی حرارتی، انبساط قلیایی سنگدانه و محلول‌های اسیدی و سولفاتی می‌شوند .